من موقع انقلاب دو سالم بود. شما را نمی دانم. اکنون بچه من نیز دو سالش است. بچه شما را نمی دانم.
من 29 سال پیش با پدر و مادرم در تظاهرات شرکت کرده ام . شما را نمی دانم. فردا بچه من نیز با ما در
راهپیمایی 22 بهمن شرکت می کند. بچه شما را نمی دانم.
پدر و مادرهای ما به آینده ما بها می دادند. با قبول سختی ها این انقلاب را به نتیجه رساندند تا ما آینده دار
باشیم. عزت و شرف و میهن داشته باشیم. مسلمان بمانیم.
آیا ما به آینده بچه هایمان بها می دهیم؟ باید آنها را در صحنه آورد تا از این نعمت که از پدر و مادرهایمان
به ما رسیده خوب محافظت کنند. آینده آنها هم در گرو این انقلاب است.
پس همه با هم ، فردا با بچه هایمان.